ನೀನೇನು ನನ್ನ ಅಮ್ಮನೇ
ಸತಾಯಿಸು ಒಂದಿಷ್ಟು ಮನವ ಕಾಡಿ
ಹಾಗೆ ಬರಿದೇ ಸುಮ್ಮನೇ
ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿದರೆ ಕಾಡಲೇ ಬೇಕೇ ಕನಸಾಗಿ
ಪ್ರತೀ ಬಾರಿಯೂ ಮರೆಯದಂತೆ
ಬರಬಾರದೇ ಒಮ್ಮೆ ನನಸಾಗಿ
ವಿರಹವಾದರೂ ಅತಿಯಾಗದಂತೆ
ಹೃದಯ ಮರ್ಕಟವಾಗಿ ಕುಣಿದಿದೆ
ಮನದ ಮರದಲಿ ಹುಚ್ಚಾಗಿ
ಮಾತುಗಳೆಲ್ಲ ಉಕ್ಕಿ ಹರಿದಿದೆ
ನಿನ್ನಯ ಧ್ಯಾನವೇ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ
ನಿನ್ನ ನೆನಪಿನಲಿ ತೊಳಲಾಡುತಿರುವೆ
ಪುರಾವೆಯೇನನು ಕೊಡಲಿ
ಬಿನ್ನಹದಲ್ಲಿಯೇ ನೀ ಆಳುತಲಿರುವೆ
ಹೇಗೆ ನಾ ಅಂಕುಶವಿಡಲಿ